چاي ترش (Hibiscus Sabdariffa) گیاهی یک ساله یا چندساله است. چای ترش می‌تواند به صورت درختچه‌ای هم رشد کند و ارتفاعش به 2 تا 2/5 متر هم برسد. گل‌های این گیاه زرد است که بعد از رسیدن میوه قرمز می‌شود. برگ‌های چای ترش به صورت سه-پنج وجهی است و رنگش هم سبز زرد است. زمان گل‌دهی این گیاه اواخر شهریور یا اوایل مهر است و کاسبرگ‌هاش هم آبان و آذر آماده قابل برداشت هستند. جالب است بدانید بر خلاف تصور چای ترش یا چای قرمز از کاسبرگ گیاه تهیه می‌شود و نه از گل آن. امروزه بیش از 300 گونه از چاي ترش در سراسر جهان به خصوص در مناطق گرمسیر و نیمه‌گرم‌سیر کشت می‌شود. چای ترش در اغلب کشورها به عنوان نوشیدنی گرم یا سرد استفاده می‌شود. هم‌اکنون چین و تایلند از بزرگترین تولیدکنندگان چای ترش در دنیا هستند.

خواص دارویی چای ترش

-چای ترش طبع سرد و تر دارد.

-چای ترش آرام بخش است
– سرشار از آهن است
– خنک کننده بدن است
– کنترل کننده کلسترول خون است
-رقیق کننده و تصفیه کننده خون است
– کاهنده فشار خون است
– کنترل کننده اختلالات کبدي و صفرایی است
– چای ترش دارای آنتی اکسیدان‌های ضد چربی خون است
-خواص ضدسرطانی دارد
– دانه‌های این گیاه ادرارآور است
– روغن قهوه‌ای حاصل از دانه‌های چای ترش التیام‌دهنده زخم‌ها و بیماری‌‌ها است
– از برگ‌های جوان و ساقه‌های نازكپک آن در سالاد استفاده می‌کنند
– از برگهای سبز پخته شده یا ترکیب با سبزیجات در پخت گوشت و ماهی استفاده می‌شود
-دم‌کرده برگ آن منبعی غنی از آهن و مس است
-رنگ قرمز چای ترش به عنوان مکمل و منبع جایگزین قهوه استفاده می‌شود

ترکیبات شیمیایی چای ترش

بذر چای ترش حاوی اسیدآمینه‌های اسیداسپارتیک، ایزولوسین، تریپتوفان، والین و حتی سولفوری است که ازکمیاب‌ترین نوع اسیدهای آمینه هستند در این گیاه یافت می‌شود. بذرهای چای ترش حاوی فراوانترین اسید آمینه‌هاي ضروری لوسین، لیزین و فنیلآلانین است. در نتیجه دانه‌های چای ترش به عنوان یک منبع جدید از پروتئین و لیپید است. کاسبرگ خشک شده چای ترش گوسی پتین فلانوئید، هیبیستین (ماده اصلی رنگی ) و سابدارتین دارد. کاسبرگ‌های چای ترش مقدار زیادی اسید سیتریک و پکتین دارد که براي تهیه مربا، ژله از آن استفاده می‌شود. در هند از دانه‌های چای ترش به عنوان دارویی برای سستی بدن، گیجی و سوهاضمه کاربرد دارد.